Yoko Taro, wizjonerski twórca uznanych tytułów, takich jak Nier: Automata i Drakengard, otwarcie omawiał głęboki wpływ ICO na gry wideo jako formę sztuki. Wydany w 2001 roku na PlayStation 2, ICO szybko zasłużyło na kultowy klasyk, celebrowany ze względu na minimalistyczną estetykę i opowiadanie historii, które w dużej mierze opierały się na wskazówkach wizualnych i emocjonalnych niż dialogu.
Taro wskazał, w jaki sposób centralna mechanika rozgrywki ICO - kierując postać Yorda, trzymając ją za rękę - rewolucjonizowała normy epoki. „Wyobraź sobie, że ICO kazałeś zamiast tego walizki wielkości dziewczyny; zamieniłoby się to w niesamowicie frustrującą próbę” - zauważył Taro. Podkreślił, że wymóg, aby gracze prowadzili inną postać, był pionierski ruch, przekraczając granice tradycyjnej interaktywności w grach.
W tym okresie projektowanie gier było często uznawane za udane, jeśli rozgrywka pozostała przekonująca, nawet gdy wszystkie elementy wizualne zostały rozebrane do podstawowych kostek. ICO podjęła jednak inną ścieżkę, priorytetem głębokości emocjonalnej i bogactwa tematycznego nad samą nowością mechaniczną. Taro uważa, że gra pokazała, że sztuka i narracja mogą wykraczać poza zwykłe ozdoby, stając się niezbędnym do samego doświadczenia w gier.
Oznaczając ICO jako „epokowy”, Taro uznał swoją rolę w kierowaniu rozwoju gier. Pochwalił grę, aby pokazać, że gry wideo mogą komunikować się głęboko, znaczące wiadomości poprzez zaniżone interakcje i design atmosferyczny.
Oprócz ICO, Taro wspomniał także o dwóch innych grach, które znacząco wpłynęły na niego i branżę: Undertale autorstwa Toby Fox i Limbo autorstwa Playdead. Twierdził, że tytuły te rozszerzyły horyzonty tego, co można osiągnąć za pomocą interaktywnych mediów, potwierdzając, że gry wideo są w stanie zapewnić głębokie doświadczenia emocjonalne i intelektualne.
Dla entuzjastów pracy Yoko Taro jego szacunek za te gry rzuca światło na kreatywne wpływy za własnymi projektami. Podkreśla także ciągłą ewolucję gier wideo jako dynamiczne i wpływowe medium artystycznego ekspresji.
