Zapytaj każdego gracza, który doświadczył ERA Xbox 360 i pomimo znanego czerwonego pierścienia śmierci prawdopodobnie podzielą się z tobą miłymi wspomnieniami. Dla wielu właścicieli Xbox 360, w tym ja, Elder Scrolls IV: Oblivion był źródłem wielu z tych cenionych wspomnień. W tym czasie pracowałem w oficjalnym magazynie Xbox i chociaż port Elder Scrolls III: Morrowind to Xbox nie do końca uchwycił moje zainteresowanie, Od samego początku Oblivion. Początkowo ma być tytuł premiery drugiego Xboxa, oszałamiające zrzuty ekranu Oblivionów sprawiły, że wszyscy w Oxm Hooked. Przedstawiliśmy to na wielu okładkach i chętnie zgłosiłem się na każdą podróż do siedziby Bethesdy w Rockville w stanie Maryland.
Kiedy przyszedł czas na sprawdzenie Oblivion, okres, w którym wyłączne recenzje były powszechne, po raz kolejny skorzystałem z okazji. Wróciłem do Rockville i spędziłem cztery chwalebne dni w sali konferencyjnej w piwnicy Bethesdy, zanurzając się w świecie Cyrodiil. Zrejestrowałem 44 godziny w tym zapierającym dech w piersiach średniowiecznym świecie fantasy, zanim wróciłem do domu i napisałem recenzję OXM 9,5 na 10, co stanowi wynik. Oblivion był wyjątkową grą, wypełnioną wciągającymi zadaniami, takimi jak Mroczne Bractwo, nieoczekiwane przygody, takie jak spotkanie jednorożca i wiele więcej. Odkąd grałem w kompilacji zgłoszeniowej, musiałem zacząć od nowa, kiedy dostałem ostateczną wersję detaliczną, ale to mnie nie zniechęciło. Z niecierpliwością zanurkowałem, dodając kolejne 130 godzin do mojego czasu gry, i jestem podekscytowany, że zapomnienie zostało zremasterowane i wydane na nowoczesnych platformach.
The Elder Scrolls IV: Zemasterowane zrzuty ekranu Oblivion
Wyświetl 6 obrazów 
Dla młodszych graczy, którzy dorastali ze Skyrim, nowo wydany Elder Scrolls IV: Oblivion Remastered reprezentuje ich pierwszą „nową” grę Mainline Elder Scrolls od pierwszego wydania Skyrim ponad 13 lat temu. Podczas gdy fani w każdym wieku z niecierpliwością czekają na starszego zwoju VI, który jest jeszcze prawdopodobnie już za wiele lat, zazdroszczę tego nowego pokolenia, które po raz pierwszy doświadczą zapomnienia. Wątpię jednak, by miało to taki sam wpływ na nich, jak dla mnie w marcu 2006 roku. Oblivion to dwupatkowa gra, a podczas gdy Bethesda postanowił wydać ją w tym roku, zamiast czekać na 20. rocznicę, zostało przewyższone przez kolejne tytuły takie jak Fallout 3, Skyrim, Fallout 4 i Starfield. Co więcej, remaster, choć ulepszony wizualnie, nie ma takiego samego przełomowego wizualnego ciosu, jak w 2006 roku, kiedy była to prawdopodobnie pierwsza prawdziwa gra nowej generacji ERA HD. Remasters mają na celu modernizację starszych gier na obecnych platformach, ale nie mają takiego samego transformacyjnego wpływu jak pełny remake, jak Resident Evil.
Odpowiedzi wynikiThe Elder Scrolls IV: Oblivion był idealną grą w idealnym czasie. Wykorzystał pełny potencjał telewizji HD i ustanowił nowe standardy gier z otwartym światem, oferując konsolom dramatyczny skok ze świata przeplatanego 640x480, do którego byli przyzwyczajeni. (Nawiasem mówiąc, zaledwie miesiąc przed premierą Oblivion, Fight Night Runda 3 miał podobnie oszołomiono graczy z jego wizualizacjami).
Moje wspomnienia z zapomnienia są obfite, pełne eksploracji i odkrycia. W przypadku graczy po raz pierwszy polega na pośpiechu przez główne zadanie, albo zapisać ją, dopóki nie zbadasz każdej misji i aktywności otwartego świata. Powód jest prosty: po rozpoczęciu głównej misji Bramy Oblivion zacznie się odradzać i rozpraszać cię. Wczesne uszczelnienie ich może zwiększyć twoje wrażenia.
Skok technologiczny z Morrowind do Oblivion może być doświadczeniem raz w życiu, choć być może starszy Scrolls 6 ostatecznie zaoferuje coś podobnego. Jednak gra Remastered nie zapewni takiego samego kontrastu z jakąkolwiek wersją Skyrim, której doświadczyłem w 2006 roku. Mimo to, niezależnie od tego, czy grasz w Oblivion po raz pierwszy, czy wracasz po setkach godzin, jego bogatym średniowiecznym świecie fantasy i niezliczonymi przygodami, pozostają moim ulubionym w serii Elder Scrolls. Jestem podekscytowany, że wrócił, nawet jeśli jego wydanie było wiele razy oczekiwane przed ostatecznym przybyciem.
