“Oyunu karşılayamıyorum? Yardım etmeme izin ver” başlıklı iç açıcı bir Reddit girişimi, güçlü bir cömertlik ve karşılıklı destek dalgası sergileyen oyun topluluklarında en iyisini ortaya çıkardı. Kullanıcı verdantsf tarafından başlatılan kampanya, hayatlarının zor bir döneminde bir zamanlar aldıkları nezaketi ödeme arzusundan doğdu. Hızlı bir şekilde verme eylemi, başlangıçta beklenenden çok daha büyük bir şeye dönüştü.
Hareket, Verdantsf'ın *Kingdom Come: Deliverance 2 *'nin beş kopyasını hediye ederek başladı ve unvanını karşılayamayan oyunculara deneyimleme şansı sunuyor. Olumlu yanıtla teşvik edildikleri, ilk katkılarını yaklaşık 600 dolara getirerek beş kopya daha izlediler. Bu küçük ama anlamlı jest, alt bölüm boyunca bir dalgalanma etkisine yol açtı ve yaklaşık 30 topluluk üyesine davayı takip etmeleri için ilham verdi - ihtiyaç duyan biri için en az bir kopya satın aldı.
Resim: fextralife.com
Kelime yayılırken, Warhorse Studios büyüyen şerefiyeyi fark etti ve davayı desteklemek için adım attı. Stüdyo, VerdantsF'yi bir koleksiyoncu baskısı * kcd2 * ile ödüllendirdi ve stoklarını gelecekteki hediyeler için beş ek anahtarla yeniledi. Bu cömert desteği takiben, üçüncü kod grubu derhal dağıtıldı.
"Geliştiriciler harika. Koleksiyoncu baskısı için teşekkür ederim!" dedi Verdantsf, derin minnettarlık ifade etti. Ayrıca, bu tür bir girişimi mümkün kılan destekleyici ve canlandırıcı bir ortamı sürdürdükleri için alt dizini moderatörlerine övgüde bulundular.
Ezici katılım üzerine düşünen Vardantsf, "Zorlu zamanlarda birbirlerini desteklemek için bir araya gelen birçok topluluk üyesini görmek inanılmaz. KCD2'yi başkaları için satın alan 30 kişiye büyük bir teşekkür. Takım çalışması rüya işini yapıyor!"
Her katılımcının oyunun bir kopyasını hediye ettiğini varsayarsak, topluluğun katkıda bulunan toplam tutar 2.000 doları aşar. Warhorse Studios'un desteği ile birleştiğinde, bu girişim, şefkat ve birliğin oyun dünyasında nasıl gelişebileceğinin parlayan bir örneği olarak duruyor. Bazen en güçlü görevlerin oyun içinde bulunmadığı, ancak oyuncuların kendilerinin kalbinde bulunmadığı nadir ama derinden cesaret verici bir hatırlatmadır.